شناسایی مولکولی مایکوپلاسما پنومونیه با استفاده از ژن P1 در بیماران مبتلا به سندرم انسدادی مزمن ریوی

مقدمه و هدف: بیماری‌های انسداد مزمن ریه(COPD) یک بیماری مزمن ریوی است که مشخصه آن انسداد پیشرونده مجاری تنفسی به صورت برگشت‌ناپذیر است که به سه صورت آمفیزم، برونشیت مزمن و بیماری راه‌های هوایی کوچک رخ می‌دهد. مایکوپلاسما پنومونیه عامل گرفتاری‌های تنفسی از قبیل؛ گلودرد، فارنژیت، تراکئوبرونشیت و سایر عفونت‌های تنفسی به ویژه در افراد با انسداد مزمن ریه مطرح می‌باشد. روش‌های متداول در تشخیص مایکوپلاسما پنومونیه دارای محدودیت‌هایی است، بنابراین به کاربردن یک روش حساس و قابل اطمینان لازم است، لذا هدف این مطالعه تشخیص مایکوپلاسما پنومونیه در ترشحات تنفسی بیماران مبتلا به  COPD  به روش PCR بود. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی‌ـ‌ مقطعی تعداد 120نمونه از ترشحات تنفسی بیماران مبتلا به  COPD(عفونت­های مزمن ریوی) طی یک سال(1394ـ1393) جمع‌آوری گردید. پس از استخراج ژنوم، با استفاده از پرایمرهای اختصاصی و روش مولکولی واکنش زنجیره‌ای پلی‌مراز((PCR شناسایی باکتری انجام شد. داده‌ها با استفاده از آزمون آماری آنالیز آماری تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: بیشترین فراوانی عفونت تنفسی مایکوپلاسما پنومونیه در گروه سنی 4ـ21 سال و کمترین فراوانی در گروه سنی 0 تا 3 سال بود. نتایج نشان داد که از 120 نمونه جمع‌آوری شده 8 نمونه(6/6 درصد) از نظر مایکوپلاسما پنومونیه مثبت بودند و ژن P1 را حمل می‌کردند. این نتایج نشان داد که مایکوپلاسما پنومونیه در بیماران مبتلا به سندرم انسدادی مزمن ریوی وجود دارد. نتیجه‌گیری: نتایج این تحقیق نشان داد، مایکوپلاسما پنومونیه می‌تواند یکی از عوامل احتمالی ایجاد COPD باشد. هم‌چنین روش مولکولیPCR  با استفاده از پرایمرهای اختصاصی قادر است مایکوپلاسما پنومونیه را در ترشحات تنفسی شناسایی نماید. این نتایج ممکن است درمان اختصاصی بخشی از بیماران با علایم  COPDرا تسهیل نماید.